ZONDAG 1 DOET PRIMA ZAKEN

THE DAY AFTER. Na een bruisende feestweek. Ik (en niet alleen ik) was benieuwd of de mannen van Zondag 1 negentig minuten volle bak zouden kunnen gaan. Nota bene in de thuiswedstrijd tegen FC Aalsmeer, dat ook nog in de running is voor een periodetitel.

Klokslag 14.00 uur gaf scheidsrechter van dienst Raymond Schipper ( die naar later zou blijken een prima wedstrijd floot) het sein voor de aftrap. Met overigens de bal van de week, die dit keer beschikbaar was gesteld door café De Vrije Handel. Toepasselijker kan het in dit geval niet.

Coach Hans Verhoogt vertrouwde me vooraf toe een pittige wedstrijd te verwachten. En wellicht dat niet iedereen echt okselfris is zo kort na de feestweek. Maar we moeten het ook niet groter maken dan het is. Ik ga er vanuit dat de boys weten wat er vandaag op het spel staat en daar vol voor zullen gaan, aldus Hans.

Daarin hebben ze hun coach niet teleurgesteld. Of het moet zijn in de 5^e minuut, toen via een aanval over rechts de bal bij de spits van Aalsmeer belandde, die vanuit geheel vrijstaande positie wist te scoren. (0-1)

Zondag 1 moest hierdoor in de achtervolging en deed dat met verve. Vlot lopende combinaties en prima uitgevoerde aanvallen. Het wachten was op de gelijkmaker. In de 27^e minuut schoot de mee opgekomen centrale verdediger Roy La Grouw na een corner nog rakelings langs de kruising. Dat bleek uitstel van executie. Opnieuw uit een corner (nog geen minuut later) was het Thijs de Dood die met een kopbal in de uiterste hoek Bart Koopstra, de Aalsmeerse-goalie, verraste. Die dacht dat de bal naast zou gaan. Niet dus (1-1).

Opnieuw een minuut later leek de ijverige Quinten Drupsteen de 2-1 voorsprong op zijn schoen te hebben. Hij werd prima de ruimte ingestuurd maar oog-in-oog met de keeper rolde de bal net voor ons langs de verkeerde kant van de paal over de achterlijn. Die voorsprong kwam er uiteindelijk in de 38^e minuut. Wederom een prima aanval over de rechterflank, waarbij onze rechtervleugelverdediger Pepijn de Koning alle ruimte kreeg. Zijn voorzet over de grond leek voorlangs te gaan, maar Daan van Unen dacht daar anders over. Hij onderschepte de bal naast de paal van het vijandelijk doel precies op de achterlijn. Hoe hij dat vervolgens deed was bijzonder knap. Nota bene met links wist hij kennelijk zodanig effect aan de bal mee te geven, dat die zonder de paal te raken uiteindelijk aan de andere kant in het doel verdween. Ik hoorde iemand zeggen: een onmogelijke goal, maar dankzij Daan kon toch met een voorsprong de thee worden opgezocht.

Ook praktisch de hele tweede speelhelft was Zondag 1 de bovenliggende partij. Andermaal een goed bezet middenveld van waaruit met enige regelmaat de flanken werden opgezocht. Opvallend daarbij was ook dat daarbij het spel vaak werd verplaatst en daardoor het hele speelveld werd benut, waardoor Aalsmeer voornamelijk achter de feiten aanholde. En hadden ze dan een keer de bal dan werd veelal de lange bal gehanteerd en daar wist onze achterhoede wel raad mee. De 2-1 voorsprong is dan ook geen enkel moment meer in gevaar geweest en al helemaal niet toen in de 62^e minuut uit een voorzet vanaf de linkerflank invaller Alexander Kok werd bediend. Zijn kopbal betekende een assist op spits Daan van Unen, die zijn tweede doelpunt van de middag liet aantekenen (3-1).

Er had wellicht gezien de kansen en doelpogingen nog meer ingezeten, maar So What! De vrees voor de nasleep van de feestweek bleek achteraf dus ongegrond. Een compliment voor de spelers of zoals coach Hans Verhoogt het al vóór de wedstrijd zei: we moeten het niet groter maken dan het is. Ook hij was uiterst tevreden met het vertoonde spel én met de flinke stap richting een periodetitel. Met nog drie wedstrijden te gaan staat Zondag 1 er inderdaad prima voor.

Volgende week vrij en dan wacht op 14 mei de uitwedstrijd tegen SVH in Den Haag. Thuis werd het een 4-1 overwinning, maar let op: de in het verleden behaalde resultaten zijn nog geen garantie voor de toekomst. Opnieuw succes gewenst!