ZONDAG1 HOUDT HET (TE) LANG SPANNEND

Dit keer was de tegenstander vv HWD oftewel Het Witte Dorp. De clubnaam van de bezoekers uit Rotterdam verwijst naar een piepkleine wijk (343 woningen) gebouwd in 1924 als tijdelijk arbeidersdorp voor de sociaal laagste klasse. Eenvoudige woningen op een betonplaat met wit gepleisterde gevels. Vandaar de typering. Overigens: hoe zo tijdelijk? Pas na 62 jaar viel de slopershamer en werd er in1988 een nieuw dorp gebouwd.

Wat weten we nog meer van vv HWD waarmee we volgens mij nog nooit de degens hebben gekruist?

Ook vorig jaar speelden de Rotterdammers in de 3^e klasse maar toen in District West II. Ze eindigden op de laatste plaats, maar degradeerden niet en maken dit seizoen dus onderdeel uit van District West I waardoor ook zij nu verre reizen moeten maken.

De competitie is nog pril. De kaarten zijn natuurlijk bij lange na nog niet geschud, maar feit is wel dat HWD de wedstrijd tegen onze jongens begon als rode lantaarndrager met drie gespeeld en nul punten en een negatief doelsaldo van -8.

Door afwezigheid van de vaste basisspelers Thijs de Dood en Simon van Rens moest coach Hans Verhoogt wat schuiven in de personele bezetting, maar dat werd prima door het team opgevangen. In de 14^e minuut betaalde zich dat uit met een doelpunt van Daan van Unen, nadat hij daarvoor ook al een aantal keren dreigend was geweest. Met een bekeken schuiver vanaf de rechterkant gaf hij de HWD-goalie het nakijken.(1-0)

Terwijl ik daarvan een aantekening maakte en vervolgens me weer op de wedstrijd concentreerde zag ik de HWD-spelers een vreugdedansje maken. Ook onze goalie Dax de Wit had nota bene in dezelfde minuut het nakijken. Volgens een ieder was er sprake van buitenspel. Ook onze grensrechter Leo Houtkamp was die mening toegedaan maar hij kon scheidsrechter Christian van Langen niet overtuigen. (1-1)

Ook na deze de domper bleef Zondag 1 de bovenliggende partij. Bij balbezit werd vrijwel direct vanuit het middenveld de aanval opgezet en wat opviel telkens met een man meer. Als die overtal- situaties nou eens wat beter zouden worden uitgespeeld en de juiste keuzes zouden worden gemaakt dan was het niet bij een gelijke ruststand 1-1 gebleven. Dat kwam ook nadat Daan zich in de 44^e minuut weliswaar prima wist vrij te spelen, maar de bal uiteindelijk op de paal zag belanden.

Een rommelige tweede helft met eenzelfde spelbeeld volgde. In de 56^e minuut bij één van de SVO-aanvallen werd de mee opgekomen Roy La Grouw in het strafschopgebied onreglementair afgestopt. De penalty werd echter door Anthony Voskuilen jammerlijk gemist zodat de 1-1- stand op het scorebord gehandhaafd bleef en dat tot de 87^e minuut! Toen weer een prima uitgevoerde aanval, die opnieuw leek te stranden, maar het was een HWD-speler die onder druk de bal in eigen doel schoot. (2-1)

In blessuretijd werd het zelfs 3-1 door Quinten Drupsteen met een geplaatste schuiver in de rechter- benedenhoek. En de koek bleek nog niet op. In de extra speeltijd pikte de hardwerkende Durante Olsman ook nog zijn goaltje mee (4-1).

Conclusie: al met al een verdiende overwinning, maar een leuke wedstrijd was het allerminst. Daar heb je twee ploegen voor nodig en HWD werkte daar niet aan mee met een karrevracht aan overtredingen. Weliswaar niet gemeen, maar wel hoogst irritant. Het regende met name aan Rotterdamse kant vele gele kaarten. Scheidsrechter Van Langen had z’n handen er vol aan. Een compliment voor Zondag 1 dat het zich door de tegenstander niet uit de tent liet lokken en zich wist te beheersen.

Door dit resultaat mag je zeggen dat Zondag 1 een goede competitiestart beleeft met 2x winst en 1x verlies en een gedeelde vierde plaats op de ranglijst.

Volgende week vrij (herfstvakantie) en vervolgens op 30/10 uit naar APWC in Amersfoort.