ZONDAG 1 KENT EEN GEWELDIG SEIZOEN

Wie had dat gedacht bij de start de start van de competitie. Het voorgerecht, dat toen op het menu stond, hield niet over. De oefencampagne verliep matig en ook het resultaat van de bekerwedstrijden was verre van hoopgevend. Coach Hans Verhoogt was destijds dan ook voorzichtig met het benoemen van zijn doelstelling voor het seizoen. Ook vanwege de doorgevoerde versterkte degradatieregeling: om daar niet het slachtoffer van te worden zou een plek in het linkerrijtje volstaan. Hans hoopte dan ook voorzichtig op een plaats bij de eerste zeven!

Zoals gezegd: het voorafje was niet al te best, maar het hoofdgerecht, dat daarop volgde, was daarentegen geweldig. Zelfs boven verwachting en de trouwe aanhang hoopte er rond de winterstop al stilletjes op dat dit uiteindelijk wel een heel mooi seizoen zou kunnen worden. Maar dan moesten onze jongens dat in de tweede seizoenshelft nog wel zien waar te maken. En dat hebben ze meer dan voortreffelijk gedaan. Mooi om te zien hoe de mannen van coach Hans Verhoogt zich steeds beter als team etaleerden en elkaar hielpen en ondersteunden, daar waar dat nodig was en bovendien – naast een niet aflatende werklust – vaak ook met goed voetbal de tegenstander het nakijken gaf. Het resultaat van dit alles mag er dan ook zijn. Een fraaie 2^e plaats op de eindrangschikking met 52 punten en een doelsaldo van + 31 (16 overwinningen, 4x gelijkspel en slechts 4 nederlagen) plus deelname aan de na-competitie in het vooruitzicht. Ik herhaal: een geweldig resultaat en dik verdiend (NB. Voor dit hoofdgerecht zou een * niet misstaan).

Nu dus nog het nagerecht. Laten we hopen dat dit écht de kers op de taart wordt en het nu al geslaagde seizoen er alleen nog maar mooier op maakt.

Na deze terugblik zou je bijna vergeten dat er op deze 2^e Pinksterdag ook nog gevoetbald moest worden en wel uit tegen PVC in Utrecht, dat zich al veilig had gespeeld. Zondag 1 moest daarentegen met een overwinning de 2^e plaats nog zien vast te houden, zodat de nacompetitie met een thuiswedstrijd zou kunnen worden begonnen. Zo niet dan zou de naaste belager Roda ’46 (op slechts twee punten achterstand maar met een aanzienlijk beter doelsaldo) daarmee alsnog aan de haal kunnen gaan.

Zover is het gelukkig niet gekomen, maar gemakkelijk ging het allerminst. Een extra handicap was dat goaltjesdief Daan van Unen vanwege een blessure vanaf de zijlijn noodgedwongen moest toekijken en ook Anthony Voskuilen door ziekte verstek moest laten gaan. Vooral de eerste helft was de tegenstander de bovenliggende partij door constant hoge druk te zetten, waar onze jongens maar moeilijk onderuit wisten te voetballen. Toch was het Durante Olsman die al in de 5^e minuut leek te gaan scoren, maar de PVC-goalie wist dat te voorkomen.

In de 11^e minuut was het wél raak, maar helaas voor ons aan de verkeerde kant. Na slordig uitverdedigen werd de tegenstander in het zadel geholpen en de 0-1 achterstand was een feit. Het zal toch niet hoorde ik de meegereisde supporters mompelen. De historie leert namelijk dat PVC voor ons altijd een moeilijk te bespelen tegenstander is en wij in Utrecht bij hen nog nooit wisten te winnen. En dat zou wel moeten om -zoals al eerder aangegeven – Roda ’46 van het lijf te houden.

PVC had daar terecht geen boodschap aan en ik kreeg de indruk dat een aantal van onze jongens niet goed wist hoe daar mee om te gaan. Gelukkig bleef de schade tot de rust beperkt tot slechts één doelpunt verschil.

Hoe anders was het spelbeeld na de thee, met enkele tactische aanpassingen, die -zoals coach Hans Verhoogt met genoegen vaststelde – goed uitpakten en daardoor de veldbezetting veel beter was en het vertrouwen onder zijn spelers groeide en de rollen in feite waren omgekeerd. In de 65^e minuut was het dankzij goed doorzetten en jagen op de bal dat Quinten Drupsteen voor de bevrijdende treffer kon zorgen. Amper vijf minuten later was er een hoofdrol weggelegd voor Roemer Bouwman. Bij een ingooi op rechts bezorgde hij de bal bij Jim Kleine Staarman, die op zijn beurt met een bekeken pass Roemer weer bediende en uit diens prima voorzet was het Quinten die zijn 2^e doelpunt van de middag scoorde.

Dat zou dus genoeg zijn voor het vasthouden van de 2^e plaats. Zelfs een 3-1 overwinning had er nota bene nog ingezeten. Het was opnieuw Quinten die in de 87^e minuut bij een doorbraak binnen de zestien door de PVC-goalie werd geblokt, die op zijn beurt vervolgens zichtbaar natrapte en met rood kon vertrekken.

De penalty, genomen door Thijs de Dood, leverde dankzij een prima save van de invaller-doelman van PVC helaas niets op, maar de overwinning kwam niet meer in het gevaar.

Coach Hans Verhoogt benoemde opnieuw de veerkracht waarmee zijn team ook nu weer de overwinning over de streep heeft weten te trekken. En dat is deze competitie niet de eerste keer. Integendeel.

Nu wacht dus het nagerecht. Komende zondag 4 juni komt daarvoor VVZA uit Amersfoort, dat 11^e eindigde in West 1, 2^e klasse B op bezoek. Laat dat toetje vooral goed smaken. Veel succes gewenst.