ZONDAG 1 OP KARAKTER NAAR GELIJKSPEL

Vooraf. Vanzelfsprekend zijn ook mijn gedachten bij het overlijden van onze secretaris Sander Toussaint. Na een indrukwekkende minuut stilte moesten de spelers met coach en begeleiding van Zondag 1 vervolgens de knop omzetten, want er moest nog gevoetbald worden. Daarbij was de vraag of onze jongens zich wisten te herpakken na de beschamende nederlaag (0-1) tegen laagvlieger het Rotterdamse HWD. Dat zou deze zondagmiddag dan moeten gebeuren tegen APWC (het Amersfoortse Paars Wit Combinatie) én beslist geen laagvlieger. Het is op de ranglijst terug te vinden op de 6^e plaats en is nota bene in 2023 nog ongeslagen (5x). Het won bijvoorbeeld van HWD met 6-0, waartegen Zondag 1 vorige week nog met 0-1 de bietenbrug op ging. M.a.w. het team van coach Hans Verhoogt kon zijn borst natmaken.

En het waren ook de Amersfoorters die in de eerste speelhelft in feite de toon zetten. Onze jongens speelden helemaal niet zo slecht – zeker in vergelijking met vorige week best goed – maar APWC was beter en legde een fris potje voetbal op de grasmat, met op diverse posities de nodige individuele klasse. Het hele team was vaak in beweging en zette regelmatig druk op de bal, waardoor ook onze coach zag dat het voor zijn team er niet gemakkelijker op werd. Regelmatig werd door Zondag 1 de lange bal gehanteerd, maar voor onze voorwaartsen konden die maar moeilijk vasthouden en dat leverde dan ook niets op.

Het eerste plaagstootje van onze kant was in de 18^e minuut. Misschien leverde dat dan wél wat op. Daan van Unen leek door te breken richting het vijandelijke doel, maar werd toch nog gestuit. De terugspringende bal werd door Jim Kleine Staarman opgepikt en op zich prima ingeschoten, maar de APWC-goalie bleek een sta-in-de-weg. En zoals zo vaak: amper twee minuten later was het wél raak aan de andere kant. Het was druk in ons strafschopgebied, maar toch zag de tegenstander kans – door slecht verdedigen – een combinatie te maken, waarna Ramin Haydari onze goalie Dax de Wit kansloos liet. (0-1)

In de 38^e minuut opnieuw een tegengoal. Ter hoogte van de middenlijn ondernam centrumverdediger Roy La Grouw een sliding, maar de onderschepte bal belandde vervolgens voor Roy ongelukkig en via een kluts alsnog in de voeten van de APWC-rechtervleugelaanvaller. Uit zijn voorzet viel vervolgens het tweede tegendoelpunt. (0-2)

Dat was ook de ruststand met sombere gezichten onder onze trouwe supporters. Hoe gaat dit aflopen?

Coach Hans Verhoogt kon na afloop in dat opzicht tevreden zijn. De rollen waren na rust volledig omgedraaid en het was Zondag 1 dat de lakens uitdeelde. Onze goalie hoefde nauwelijks nog in actie te komen. In de kleedkamer hadden volgens Hans zijn mannen al laten blijken er echt nog wel in te geloven en dat lieten ze ook zien. Doordat de ruimtes achter onze voorwaartsen nu wat beter werden ingevuld, waardoor de zgn. tweede bal ook meer in ons bezit bleef, kwam APWC steeds meer onder druk te staan.

In de 67^e minuut was het aanvoerder Tim Baas (een prima partij) die met een voorzet vanaf de rechterflank Thijs de Dood wist te bereiken, die vervolgens de bal al koppend panklaar legde voor de voeten van Charlie den Hertog en zijn schot op amper een meter afstand (!) gestopt zag worden door de APWC-goalie. De terugspringende bal kwam vervolgens weer terug bij Thijs ,die wél wist te scoren. (1-2)

Dit was het sein om de druk op de APWC-verdediging nog verder op te voeren met als resultaat de gelijkmaker. Opnieuw was het captain Tim Baas, die in de 71^e minuut dit keer Charlie den Hertog wist te bereiken. Vanaf de rand van de zestien wist hij min of meer “uit het niets” met een bekeken schuiver via de binnenkant van de paal dit keer wel te scoren. (2-2)

Dat bleek uiteindelijk ook na negentig minuten de eindstand te zijn. Met het gelijke spel (natuurlijk had de volle winst nog mooier geweest) heerste er opluchting onder de supporters én tevredenheid over de manier waarop door Zondag 1 dit resultaat werd bereikt. Op karakter dus en misschien voelt dat wel hetzelfde als een overwinning.

Ook coach Hans Verhoogt was in zijn nopjes en trots op zijn mannen dat ze met goed voetbal én op karakter dit gelijke spel over de streep hebben weten te trekken. En het werd nog leuker toen vernomen werd dat Roda ‘46, de naaste belager voor onze 2^e plek op de ranglijst (belangrijk voor deelname aan de na-competitie mocht FC Abcoude de titel behalen) deze zondagmiddag had verloren.

De complimenten voor nu en voor volgende week uit tegen Voorschoten ‘97 veel succes.