ZATERDAG 1 HEEFT GEEN KIND AAN FC WEESP

Na twee mindere wedstrijden (verlies Legmeervogels en TOB gelijk) zou een overwinning voor Sv Ouderkerk welkom zijn. Dat zou dan moeten gebeuren op Sportpark Papenlaan tegen de plaatselijke FC Weesp. Het hoofdveld (met natuurgras) was door de overvloedige regenval onbespeelbaar zodat – zo luiden de richtlijnen van de KNVB nu eenmaal – naar één van de aanwezige kunstgrasvelden moest worden uitgeweken.

Zo op het eerste gezicht zou de wedstrijd voor het team van coach Hans Verhoogt geen probleem hoeven te zijn. Immers Weesp – nota bene vorig seizoen nog spelende in de tweede klasse – heeft het nu ook in de derde klasse tot nu toe erg lastig. De ploeg pakte nog geen punt en staat op dit moment dan ook stijf onderdaan. Maar het gezegde luidt niet voor niets: “een kat in het nauw maakt soms rare sprongen” en wie weet wat hun ervaren trainer Ron van der Velde, die al meer dan 30 jaar in het vak zit en deze competitie voor het eerst voor de ploeg staat, deze middag nog uit de hoge hoed weet te toveren. Altijd oppassen dus!

Bij Ouderkerk keerde centrumverdediger Roy La Grouw terug na een schorsing en pakte ook Senna Hamel (vorige week nog gelegenheidspits) zijn verdedigende taken naast Roy weer op. Daardoor kon Simon van Rens doorschuiven naar het middenveld, dat gelijk in handen was van SvO en dat praktisch de gehele wedstrijd ook zou blijven. Het was in de 4^e minuut dat Daan van Unen de aanval opzette en rechtervleugelaanvaller Charlie den Hertog wist te bereiken. Diens voorzet was uitstekend en met een volley wist nota bene onze linkervleugelverdediger Ray-Jay Acheampong te scoren. Echt een prima aanval en een prachtig doelpunt. (1-0)

Met deze opsteker op zak was het vervolgens lekker voetballen voor onze jongens en door het povere spel van Weesp kregen ze daar ook alle gelegenheid voor. De ruimtes op met name het middenveld werden door Ouderkerk ten volle benut (waarbij met name Simon zich veelvuldig onderscheidde) om van daaruit het vijandelijke doel te bestoken. En dat gebeurde met de regelmaat van de klok. Doelrijpe kansen genoeg, maar telkens bleek Jip van Wilsum, de goalie van Weesp, een sta-in-de-weg te zijn en wist hij zijn team met het nodige kunst- en vliegwerk op de been te houden.

Zo kon het gebeuren dat in de 39^e minuut bij één van de spaarzame tegenaanvallen van Weesp onze goalie Dax de Wit in een één-op-één situatie de bal net langs de paal achter zag gaan. Ondanks het overwicht dus nog steeds een minimale voorsprong. In de 41^e minuut zou die dan eindelijk verdubbelen. Bij opnieuw een vlot lopende aanval van SvO belandde de bal bij Daan, die vervolgens onreglementair in het strafschopgebied tegen de grond werd gewerkt. Penalty, waarvoor zich evenals vorige week Charlie meldde (toen gemist). Dat liet hij niet nog eens gebeuren zodat met een 2-0 voorsprong de thee kon worden opgezocht.

De tweede helft hetzelfde beeld met Ouderkerk, dat het spel dicteerde en controle had over de wedstrijd. Die werd in de 55^e minuut definitief in het slot gegooid. Dit keer was het Simon op rechts die de bal over de grond vóór het vijandelijk doel bracht. Daan was er als de kippen bij. Hij speelde zich knap vrij en met een bekeken schot in de verre hoek wist hij vervolgens te scoren (3-0).

Het werd uiteindelijk 4-0 voor SvO. Vanuit het middenveld werd andermaal Charlie prima de vrije ruimte ingestuurd. Tot tweemaal toe leek hij de bal te gaan verliezen maar zette op wilskracht goed door, waardoor uiteindelijk Sharief Toussaint ook deze middag zijn goaltje wist mee te pikken. Coach Hans Verhoogt liet de bank vervolgens warm lopen en wisselde nog veelvuldig, maar aan de stand veranderde dat niets meer.

Een aantal trouwe SvO supporters lieten me na afloop overigens weten het – ondanks de ruime zege – al met al een matige of zelfs slechte wedstrijd te hebben gevonden. Maar het is volgens mij nog altijd zo: voor een goede wedstrijd heb je twee partijen nodig en wie weet is dat volgende week wél het geval .

Zaterdag 18 november THUIS tegen SC Buitenveldert. Aanvang 14.30 uur.