ZONDAG 1 TOONT KARAKTER

Wanneer je in de 47^e minuut tegen een 0-3 achterstand aankijkt en er toch nog een gelijkspel weet uit te slepen dan toon je inderdaad karakter. Er had zelfs nóg meer ingezeten, maar uiteindelijk bleef de teller steken op 3-3.

Het moest vanmiddag SUPER-SUNDAY worden. En werd het dat ook? Ik kreeg de indruk van wel.

De dag stond in de allereerste plaats in het teken van steun aan Oekraïne. Mooi om te zien dan onze vereniging binnen de kortste keren – met steun van vele vrijwilligers – een programma in elkaar wist te draaien dat klonk als een klok. Van blinde pool (Martin Kouwenhoven chapeau!) tot een loterij met – dankzij de sponsoring- prachtige prijzen en niet te vergeten de muziek en BBQ na afloop. Dit alles om zoveel mogelijk geld in te zamelen voor de vluchtelingen uit Oekraïne. SVO oftewel Steun Voor Oekraïne bleek deze middag maar weer eens meer dan alleen een sportvereniging te zijn!

Maar er werd ook gevoetbald. Nadat SVO 2 eerder op de dag een 2-1 overwinning had geboekt op het bezoekende SDZ 3 waren ‘s middags alle ogen gericht op Zondag 1. Dit keer tegen v.v. Vreeswijk. De laatste wedstrijden tegen deze opponent uit Nieuwegein stonden garant voor vele doelpunten. In 2019 uit 5-6 verlies maar meer recent op 21 november j.l. daarentegen een 6-0 winst. Dit keer dus ook weer zes doelpunten maar nu gelijkelijk verdeeld over beide ploegen. Maar zo zonde.

SVO was zonder meer deze middag qua voetbal de bovenliggende partij. Misschien wel één van de betere wedstrijden die het team van coach Guido Licastro deze competitie op de mat wist te leggen. Maar toch keek SVO ook nu weer met de rust tegen een achterstand aan. In de 7^e minuut een aanval van Vreeswijk over rechts gevolgd door een voorzet waaruit de bal tot een ieders verbazing en ook die van SVO-goalie Dax de Wit met veel geluk tussen de palen belandde.

In de 27^e minuut kreeg Dax opnieuw een domper te verwerken. Na een overtreding nota bene op de rand van de zestien van de tegenpartij kreeg Vreeswijk een vrije trap. Onze jongens waren nog bezig zich te hergroeperen, maar letten niet op en de vrije trap was al genomen. Een lange bal over onze verdediging was het gevolg met Dax heel ver voor zijn goal om de bal te onderscheppen. Dat liep helaas voor hem niet goed af en een 0-2 achterstand was een feit. Dat was ook de ruststand alhoewel een fraaie kopbal van de opkomende en sterk spelende Tim Baas in de slotminuut van de eerste helft beter lot had verdiend. De Vreeswijk-goalie wist met een uiterste krachtsinspanning erger voor zijn team te voorkomen.

En als je dan twee minuten na de thee wederom geheel onnodig tegen een 0-3 achterstand aankijkt dan is het mooi om te zien hoe onze jongens er toch in bleven geloven. Ook wel een beetje geholpen door scheidsrechter Terband die geheel ten onrechte in de 51^e minuut SVO een penalty toekende voor hands in het strafschopgebied en dat was het écht niet (zo heb ik met eigen ogen kunnen waarnemen red.). Mitchel Melissen liet zich dit buitenkansje niet ontnemen (1-3).

Ook daarna hadden onze jongens het betere van het spel en werd in de 58^e minuut na een voorzet Desley Douglas de bal binnen gelopen door Daan van Unen (2-3). Het mooiste doelpunt moest toen nog komen. Dat viel in de 67^e minuut. Met een vlijmscherpe pass van Ruben Kalkman werd invaller Roemer Bouwman in stelling gebracht en die wist uiterst behendig te scoren. Een prima goal en de 3-3- was een feit. En dat bleef het tot het laatste fluitsingnaal van scheidsrechter Terband.

Voor de derde keer op rij dus een gelijkspel. Er had beslist meer in gezeten maar na afloop toch vooral blije gezichten onder de Ouderkerkse supporters. Als je van zo’n grote achterstand toch weet terug te komen dat verdient dat een groot compliment evenals Anthony Voskuilen die deze middag een sterke indruk maakte.

Volgende week: nieuwe ronde nieuwe prijzen en dan uit tegen JOGA/Fortius in de Watergraafsmeer. Ook dan weer veel succes.