VOL VERWACHTING KLOPT M’N HART

door Rob van ‘t Veer

Dat is zo, maar toch maakt m’n hart deze week een extra sprongetje en kijk ik uit naar zondag 26 september a.s. wanneer ons vlaggenschip Zondag 1 bij de start van de voetbalcompetitie 2021-2022 eindelijk weer de wei in mag. Wat mogen we dan van onze jongens verwachten?

Het is bijna een jaar (!) geleden dat door hen om het eggie werd gespeeld namelijk op 11 oktober 2020 thuis tegen Sporting’70. Toen werd het 1-1 zonder publiek en werd de competitie vervolgens volledig stilgelegd.

Natuurlijk hoop ik dat de komende editie wél het einde haalt en dan is de vraag waar SVO Zondag 1 staat na de laatste speeldag op 29 mei 2022. Toeval of niet: ook dan tegen Sporting’70.

De voorbereidingen liggen intussen achter ons. Diverse oefenpartijen werden gespeeld en met wisselend succes. Ook de bekercompetitie zit er voor Zondag 1 (helaas) op. Verloren werd van Sporting Martinus en CTO’70 (beide keren met 1-2) en werd de poule-fase afgelopen zondag afgesloten met winst op FC Amsterdam (9-0).

Wat zegt dit met het oog op de komende competitie? Natuurlijk niet alles, maar dat het nog een stukkie beter moet is mij wel duidelijk geworden. Ik heb daar overigens alle vertrouwen in en dat we – onder de bezielende leiding van de nieuwe trainer Guido Licastro – als supporters weer mooie wedstrijden voorgeschoteld zullen krijgen. Ik hoop daar dan wekelijks verslag van te doen. Te beginnen a.s. zondag met een uitwedstrijd tegen Amsvorde in Amersfoort.

Ik blijf het overigens jammer vinden dat SVO Zondag 1 opnieuw verstoken blijft van echte derby’s zoals we die uit het verleden kennen.

Behalve tegen Abcoude en Joga Fortius uit Watergraafsmeer moet er voor de uitwedstrijden afgereisd worden naar Utrecht (4x), Amersfoort (4x) naar Nieuwegein en naar Leusden. Voor alle 13 clubs inclusief eventuele supporters betekent dat vele in mijn ogen onnodige auto-kilometers, wat nota bene haaks staat om het streven naar vermindering van de CO-2 uitstoot waar een ieder momenteel druk mee is. En wat te denken van de nadelige effecten voor onze club zélf als gevolg van verminderende kantine-opbrengsten in vergekijking met de bezoekersaantallen bij eerder bedoelde derby’s. Ik vind dat de KNVB zich hiervan rekenschap dient te geven en ik vermoed dat ik daar niet de enige in ben. Hoe dan ook: deze competitie-indeling verdient andermaal niet de schoonheidsprijs.

Maar laat ik posiief eindigen. SVO is en blijft een mooie vereniging, waarbinnen vele vrijwilligers actief zijn en het begrip CLUBLIEFDE gelukkig nog hoogtij viert. Was dat vroeger min of meer vanzelfsprekend nu “hoppen” spelers -vaak zelfs na een kort verblijf – weer naar een andere club en zo vervolgens.  Kijk bijvoorbeeld maar naar de lijst van transfers over de afgelopen periode alleen al in onze regio. Ik lees in dat verband ook de artikelen over clubs, die alles uit de kast halen om het komend seizoen vooral zo sterk mogelijk voor de dag te komen en wat voor moeite ze dan zoal hebben moeten doen om hun gewenste spelers binnen te “hengelen”. Nee, ik ben in dat opzicht gelukkig met SVO en dan wellicht in sportief opzicht maar een iets minder resultaat. Hoewel: toen ik trainer Guido sprak en vroeg naar zijn doelstelling voor het komend seizoen, was hij duidelijk. “Ik wil promoveren en hoe maakt mij niet uit. Of rechtstreeks dan wel via de na-competitie.” Dat belooft dus nog wat.

Ik wens trainer, technische staf en selectie veel succes het komend seizoen. Dat geldt natuurlijk voor alle geledingen binnen SVO, maar het is wel zo: dat als het vlaggenschip succes heeft dan straalt dat op de hele vereniging af. Vol verwachting klopt m’n hart.